اسباب بازی های ترسناک قدیمی(Old scary toys)
در گذشته، اسباب‌بازی‌های ترسناکی وجود داشتند که قطعاً به روان کودک آسیب می‌زدند یا عروسکهای قاتلی که همگی دیوانه بودند. امروزه اسباب‌بازی‌های بچه‌ها واقعاً پیشرفته شده است. عروسکهای پولیشی، نرم و زیبا هستند، بیشتر اسباب‌بازی‌های رباتیک کیفیت بالایی دارند و عروسک‌ها شیبه نوزادان یا بزرگسالان واقعی هستند.
In the past, there were scary toys that definitely hurt the child’s psyche or killer dolls that were all crazy. Nowadays, children’s toys are really advanced. Polished dolls are soft and beautiful, most robotic toys are of high quality, and the dolls resemble real babies or adults
مینی گیوتین
در زمان انقلاب فرانسه، گیوتین‌هایی با ارتفاع ۶۰ سانتی‌متری، یکی از اسباب‌بازی‌های ترسناک مورد علاقه‌ی بچه‌ها بودند که از آن برای قطع کردن سر عروسک‌هایشان استفاده می‌کردند. جالب است که برخی از میزبانان از این اسباب‌بازی برای سرگرم کردن مهمانان خود استفاده می‌کردند. وقتی از مادر نویسنده آلمانی «یوهان ولفگانگ» خواسته شد این اسباب‌بازی را برای نوه‌اش بخرد، با عصبانیت پاسخ داد: من به هیچ قیمتی یک دستگاه آدم‌کشی بدنام را نمی‌خرم. اگر قدرت داشتم سازندگان آن را زیر گیوتین قرار می‌دادم و جلوی چشم همه آنها را اعدام می‌کردم. اجازه دهیم بچه‌ها با چنین چیز وحشتناکی بازی کنند؟ به عنوان سرگرمی آدم بکشند و خونریزی کنند؟ در دهه ۱۹۷۰، فروشگاه‌های آمریکایی دوباره این اسباب‌بازی ترسناک را وارد بازار کردند. اما پس از اعتراض والدین، این اسباب‌بازی کاملاً از بازار جمع شد.
Mini guillotine – During the French Revolution, guillotines with a height of 60 cm were one of the favorite scary toys of children who used it to cut off the heads of their dolls. Interestingly, some hosts used this toy to entertain their guests. When the mother of the German author Johann Wolfgang was asked to buy this toy for her grandson, she angrily replied: “I will not buy an infamous murder device at any price.” If I had the power, I would put its creators under the guillotine and execute them in front of everyone’s eyes. Letting kids play with such a horrible thing? Kill and bleed for fun? In the 1970s, American stores re-introduced this scary toy. But after parents protested, this toy was completely withdrawn from the market
آزمایشگاه انرژی اتمی گیلبرت U- ۲۳۸
آزمایشگاه انرژی اتمی گیلبرت یو- ۲۳۸ در سال ۱۹۵۱ برای بچّه‌ها تولید شد. این اسباب‌بازی ۵۰ دلار قیمت داشت که معادل ۳۵۰ دلار امروزی است و شامل سه منبع رادیواکتیو بسیار سطح پایین، یک تابش سنج گایگر مولر، یک اتاقک ابر ویلسون (برای دیدن مسیر ذرات آلفا)، یک اسپینتاریسکوپ، چهار نمونه سنگ معدن اورانیوم و یک الکتروسکوپ (برای اندازه‌گیری رادیواکتیویته) می‌شد. آلفرد کارلتون گیلبرت، مخترع این مجموعه ادعا می‌کرد که مواد رادیواکتیویته این مجموعه کاملاً بی‌خطر هستند. اما امروزه می‌دانیم که این اسباب‌بازی موجب سرطان، لوسمی، لنفوم، سندروم جنگ خلیج و سایر بیماری‌های جدی می‌شود. خوشبختانه این اسباب‌بازی ترسناک تنها یک سال (از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۲) در بازار بود.
Gilbert U-238 Atomic Energy Laboratory – The Gilbert U-238 Atomic Energy Laboratory was produced in 1951 for children. This toy cost $50, which is equivalent to $350 today, and included three very low-level radioactive sources, a Geiger-Muller radiation meter, a Wilson cloud chamber (to see the path of alpha particles), a spintariscope, four samples of uranium ore, and an electroscope. (to measure radioactivity). Alfred Carlton Gilbert, the inventor of this set, claimed that the radioactive materials of this set are completely safe. But today we know that this toy causes cancer, leukemia, lymphoma, gulf war syndrome and other serious diseases. Fortunately, this scary toy was only on the market for one year (from 1951 to 1952).
عروسک نوزاد خزنده
این عروسک ترسناک در سال ۱۸۷۱ تولید شد. یک عروسک ویکتوریایی فوق العاده ترسناک که قرار بود شبیه نوزادی باشد که چهار دست و پا راه می‌رود. اگرچه این اولین عروسک بچه‌ها بود که چهار دست و پا می‌رفت، اما دختربچه‌ها را جذب نکرد، چون بسیار ترسناک بود، وزن زیادی داشت و به اندازه کافی تعاملی نبود. تا قبل از اواسط دهه ۱۸۰۰ به جای «چهار دست و پا رفتن» از «خزیدن» استفاده می‌کردند که کار خزندگان و دیوانه‌ها بود. اما بعد از آن از عروسک‌هایی با اجزای خودکار استفاده شد و چهار دست و پا رفتن عادی شد.
Creepy baby doll This scary doll was produced in 1871. A super scary Victorian doll that was supposed to look like a baby walking on all fours. Although it was the first children’s doll to walk on all fours, it didn’t appeal to little girls because it was too scary, too heavy, and not interactive enough. Before the mid-1800s, they used “crawling” instead of “walking on all fours,” which was the work of reptiles and lunatics. But after that, dolls with automatic components were used and walking on all fours became normal
اولین قصابی کودکان
در دوران ویکتوریایی، قصابی‌های عروسکی ترسناک جایگزین خانه‌های عروسکی شدند. اگرچه آنها ترسناک بودند، اما در میان بچه‌هایی که زیاد نازک نارنجی نبودند، بسیار محبوب شدند. قصابی‌ها ماکت کوچک و دقیقی از قصابی‌های واقعی بودند و شامل قصاب‌های چوبی و دستیارانشان با پیش بند، سوسیس، لاشه‌های مینیاتوری آویزان از قلاب‌های آهنی واقعی و کف پوشیده از خون و خاک اره بودند. امروزه یک قصابی عروسکی می‌تواند برای ما تعجب‌آور باشد. اما در دوران ویکتوریایی به اندازه سوپرمارکت عادی بود و هدف آن آموزش درباره پول و غذا بود.
The first butchery of children – In the Victorian era, dollhouses were replaced by creepy dollhouses. Although they were scary, they became very popular among kids who weren’t too thin orange. The butchers were miniature, exact replicas of real butchers and included wooden butchers and their assistants with aprons, sausages, miniature carcasses hanging from real iron hooks, and floors covered in blood and sawdust. Nowadays, a puppet butcher can be surprising for us. But in Victorian times it was as common as a supermarket, and its purpose was to teach about money and food
شارلوت یخ‌زده
عروسکهای چینی بدون لعاب و کوچکی بدون هیچ‌گونه اجزای متحرکی اولین بار در سال ۱۸۵۰ در آلمان تولید شدند تا بچه‌ها با خود به حمام ببرند. این عروسک سفید کوچک خیلی زود با شعر محبوب آن روز‌ها «شارلوت جوان» همراه شد. این شعر درباره زن جوانی بود که در شب سال نو همراه با عشقش هنگام سورتمه‌سواری یخ زد و مرد. این عروسک کوچک آلمانی به سرعت با نام «شارلوت یخ زده» در آمریکا محبوب شد. قیمت این عروسک‌ها تنها چند پنی بود. جالب است بدانید که این عروسک‌ها همراه تابوت و روکش عرضه می‌شد. در بریتانیا، شارلوت‌های یخ زده اغلب داخل کیک پخته می‌شدند و یک سورپرایز ترسناک بچه‌ها در کریسمس بودند.
Frozen Charlotte – Small, unglazed porcelain dolls without any moving parts were first produced in Germany in the 1850s for children to take to the bathroom. This little white doll was soon associated with the popular poem of those days “Young Charlotte”. This poem was about a young woman who froze to death while sledding with her love on New Year’s Eve. This little German doll quickly became popular in America under the name “Frozen Charlotte”. The price of these dolls was only a few pennies. It is interesting to know that these dolls were supplied with a coffin and cover. In Britain, frozen charlottes were often baked into cakes and were a spooky surprise for children at Christmas.
هوگو، مرد هزار چهره
در سال ۱۹۷۵، یک کمپانی اسباب‌بازی آمریکایی، هوگو مرد هزار چهره را به بچه‌های ۵ تا ۱۱ ساله معرفی کرد. هوگو نه تنها موی سر و صورت نداشت، بلکه نیم‌تنه مردی بود که پیراهن آبی داشت. سر هوگو از لاستیک نرم‌تری ساخته شده بود و دست‌هایش با پنبه پر شده بودند. اگر نخی که به او متصل بود را می‌کشیدید، می‌توانستید دستانش را حرکت دهید. هوگو همراه با چیزهایی فروخته می‌شد که می‌توانستید با یک چسب مخصوص به او بچسبانید. محبوبیت هوگو تنها در دهه ۱۹۷۰ بود، شاید به این خاطر بود که چسب‌های مخصوص دوام زیادی نداشتند یا شاید، چون زیادی ترسناک بود.
Hugo, the man of a thousand faces – In 1975, an American toy company introduced Hugo the Man of a Thousand Faces to children aged 5 to 11. Not only did Hugo have no hair on his head or face, he was a bust of a man in a blue shirt. Hugo’s head was made of softer rubber and his hands were stuffed with cotton. If you pulled the string attached to him, you could move his hands. Hugo was sold with things that you could attach to him with a special adhesive. Hugo only became popular in the 1970s, perhaps because the special adhesives didn’t last long, or perhaps because it was too scary.
فوربی
فوربی اولین بار در سال ۱۹۹۸ در قفسه‌های اسباب‌بازی فروشی‌های آمریکایی ظاهر شد. در عرض ۳ سال، ۴۰ میلیون عدد از این عروسک فروخته شد. فوربی‌ها کوچک، رباتیک و پشمالو بودند و شبیه جغدهایی با گوش‌های بزرگ بودند. آنها می‌توانستند حرف بزنند و گاهی کاملاً خودکار روشن می‌شدند. بیشتر صدایی که آنها تولید می‌کردند به زبان خودشان بود. با این حال کمی انگلیسی هم حرف می‌زدند. ظاهراً هرچه بیشتر در اطراف آنها حرف می‌زدید، کلمات و عبارات بیشتری یاد می‌گرفتند. گفته می‌شود فوربی‌ها شب‌ها که فکر می‌کردید خاموش هستند با شما صحبت می‌کنند. گاهی آنها حتی بعد از این‌که مدت طولانی بدون باتری بودند، ناگهان حرف می‌زدند. اینترنت پر از داستان‌های ترسناک درباره فوربی‌هاست. باوجود این‌که باتری آنها درآورده می‌شد، اواسط شب ناگهان کودکان را بیدار می‌کردند و می‌گفتند «می خواهی بازی کنی؟» امروزه دوباره این اسباب‌بازی ترسناک وارد بازار شده است.
Furby– Furby first appeared on American toy store shelves in 1998. Within 3 years, 40 million of these dolls were sold. Furbies were small, robotic, and furry, and looked like owls with big ears. They could talk and sometimes turn on completely automatically. Most of the sound they produced was in their own language. However, they also spoke a little English. Apparently, the more you talked around them, the more words and phrases they learned. Furbies are said to talk to you at night when you thought they were silent. Sometimes they would suddenly talk even after being without batteries for a long time. The internet is full of horror stories about furbies. Even though their batteries were removed, they would suddenly wake up the children in the middle of the night and say, “Do you want to play?” Today, this scary toy has entered the market again
ماشین پرنده زنده (Live flying car)
اسباب‌بازی‌های آلمانی در قرن هجدهم نسبتا ترسناک بودند. برای مثال ماشین پرنده زنده که در کاتالوگ نورنبرگ نمایش داده شد. هر ماشین یک فضای خالی در داخلش داشت که پرنده ای را درون آن قرار می‌دادند. وقتی پرنده داخل این ماشین دست و پا می‌زد، اسباب‌بازی حرکت می‌کرد. این‌که آیا پرنده بدبخت را بعد از کنار گذاشتن این اسباب‌بازی از داخل آن بیرون می‌آوردند یا نه را کسی نمی‌داند. شاید فقط بوی گوشت فاسد به بچه‌ها هشدار می‌داده که باید یک پرنده جدید را داخل آن قرار دهند.
Live flying car– German toys in the 18th century were rather scary. For example, the live flying car that was featured in the Nuremberg catalog. Each car had an empty space inside where a bird was placed. The toy moved when the bird moved around inside the car. No one knows whether the unfortunate bird was taken out after this toy was abandoned. Perhaps only the smell of rotting meat warned the children that they should put a new bird inside
عروسک راز کودک
راز کودک عروسک ترسناکی بود که در سال ۱۹۶۶ تولید شد. این عروسک حدود ۴۵ سانتی‌متر ارتفاع و بدن نرم و سر وینیلی داشت. او یک پیراهن قرمز و یک پیش‌بند سفید پوشیده بود و دهان بازی داشت که هنگام صحبت حرکت می‌کرد. وقتی نخ عروسک کشیده می‌شد شروع به پچ پچ کردن با صدای بسیار ترسناک و واقعی می‌کرد.
Secret baby doll – Secret Baby was a scary doll that was produced in 1966. This doll was about 45 cm high and had a soft body and a vinyl head. He wore a red shirt and a white apron and had a playful mouth that moved when he spoke. When the string of the doll was pulled, it started chattering in a very scary and realistic voice
خانم کوچولوی بی‌نام (The nameless little lady)
خانم کوچولوی بی‌نام عروسکی بود که در سال ۱۹۶۵ وارد بازار شد. ویژگی‌های این عروسک لباس‌های کهنه و فقیرانه‌ای از گونی و کرباس، چشمان درشتی که پلک نمی‌زد و دهان کوچکی بود که محکم بسته بود. یکی از دست‌های او شبیه کسی بود که گدایی می‌کند. او همچنین یک اشک پلاستیکی روی گونه‌اش داشت. تصور می‌شد این عروسک در قلب دختربچه‌ها جا باز کند، اما کاملاً برعکس شد. دختربچه‌ها بعد از دیدن خانم کوچولوی بی‌نام گریه‌کنان فرار می‌کردند. تولید این عروسک ترسناک پس از یک سال متوقف شد.
The nameless little lady – The nameless little lady was a doll that entered the market in 1965. The characteristics of this doll were old and poor clothes made of sackcloth and canvas, big eyes that did not blink and a small mouth that was tightly closed. One of his hands looked like someone begging. He also had a plastic tear on his cheek. It was thought that this doll would make a place in the hearts of little girls, but it was completely the opposite. The little girls would run away after seeing the nameless little lady crying. The production of this scary doll was stopped after a year
